به گزارش مشرق، انسان‌ها موجودات عاطفی هستند که وضعیت روانی آن‌ها اغلب از طریق حالات صورت مشاهده می‌شود.

یک اعتقاد عمومی که نخستین بار توسط دکتر «پاول اکمان» ارائه شد، حاکی از آن است شش عاطفه اساسی وجود دارند که از لحاظ جهانی قابل‌شناسایی هستند و می‌توان آن‌ها را به آسانی از طریق تعدادی از حالات چهره، صرف‌نظر از زبان و فرهنگ، تفسیر کرد. این عواطف عبارت‌اند از خوشحالی، حزن، ترس، عصبانیت، تعجب و تنفر.

هم‌اکنون تیمی از دانشمندان دانشگاه گلاسگوی اسکاتلند این دیدگاه را به چالش کشیده‌اند. این محققان طیفی از عضلات صورت (واحدهای عملیاتی) که در سیگنال‌دهی عواطف مختلف دخیل هستند و همچنین چهارچوب زمانی که در آن هر عضله فعال است را بررسی کردند.

این نخستین مطالعه برای بررسی عینی دینامیک زمانی حالات چهره است که با استفاده از یک پلت‌فرم «گرامر تولیدی چهره» منحصر‌ به فرد که در دانشگاه گلاسگو طراحی شده بود، ممکن شد.

محققان مدعی‌اند در حالی که سیگنال‌های خوشحالی و اندوه حالات چهره در طول زمان به وضوح متمایز هستند، ترس و تعجب در ابتدای دینامیک سیگنال‌دهی دارای سیگنال مشترکی (بازشدن چشمان) هستند. همچنین عصبانیت و تنفر دارای سیگنال دماغ چروک‌خورده‌اند و این سیگنال‌های آغازین است که نشان‌دهنده سیگنال‌های خطر اساسی است.

بعدا در دینامیک سیگنال‌دهی، حالات چهره سیگنال‌هایی را مخابره می‌کنند که تمامی شش حالت عاطفی "کلاسیک" چهره را متمایز می‌کنند.

این تحقیق نشان می‌دهد تمامی عضلات چهره به طور همزمان در طول حالات چهره ظاهر نمی‌شوند، بلکه آن‌ها طی زمان ظهور می‌کنند.

تیم تحقیقاتی از نرم‌افزاری استفاده کرد که در دانشگاه گلاسگو طراحی شده بود و تمامی حالات صورت را تولید می‌کرد.

جزئیات این مطالعه در مجله Current Biology منتشر شد.